Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Ο σεβασμ. Ειρηνουπόλεως κ.Δημήτριος

Ένας ιεραπόστολος τάραξε τα νερά της καθημερινότητάς μας...Ευκαιρία να ξεβολευτούμε, να βγούμε από το καβούκι μας!
Ανατολική Αφρική, πείνα, αρρώστια, δυστυχία, αβεβαιότητα και ο θανατος να επικρέμμεται κάθε μέρα.Και το χειρότερο να μην υπάρχει κάποια ελπίδα για τα επέκεινα...Να μην υπάρχει Χριστός!
Εκεί ακριβώς βρίσκεται ένας σαλονικιός ιεραπόστολος με συνεργάτες ιθαγενείς αλλά και έλληνες που κατεβαίνουν περιοδικά να δώσουν ένα χέρι βοηθείας.
Είναι πραγματικά να χάνεις το ύπνο σου όταν μαθαίνεις ότι σώζεις μια ζωή από τα νύχια του θανάτου δίνοντας 5 ευρώ!!! Σώζεις πολλές ζωές ανοίγοντας ένα πηγάδι με φρέσκο νερό διαθέτοντας 1500 ευρώ.
Χτίζεις μια ολοκαίνουρια εκκλησία με 25.000 ευρώ.
Κι εμείς εδώ φιλοσοφούμε... περιαυτολογούμε...
την ίδια στιγμή που κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε,που πεθαίνουν αβοήθητα... ορφανά!

(Από όσα λέγαμε στις 12 Μαρτίου του 2007 όταν για άλλη μια φορά... έπεφτε ο σπόρος!)

1 σχόλιο:

ypomoni είπε...

Μια προσευχή...

Μια άλλη, με το πνεύμα της αγάπης Σου, δραστηριότητα είναι η Ιεραποστολή.

Νέοι και νέες, με μόρφωση και πτυχία, αφήνουν τις πόλεις και τις ανέσεις τους,
και πάνε σε χώρες μακρυνές, φτωχές και καθυστερημένες, για να κηρύξουν το όνομά Σου
και την αγάπη Σου με τη ζωή της βοήθειάς τους σε πεινασμένα και άρρωστα παιδιά.
Σε πλανεμένους άνδρες και γυναίκες.
Να οργανώσουν συσσίτια.
Ιατρεία. Σχολεία. Νοσοκομεία των σωμάτων.
Μα και ιατρεία των ψυχών: Τους Ιερούς Ναούς τους.
Να διδάξουν τρόπους αποδοτικής εργασίας.
Να απαλλάξουν από την ειδωλολατρεία, την άγνοια, τη δεισιδαιμονία, την εγκληματικότητα, την αμαρτία.
Να γλυκάνουν και να ωραΐσουν ψυχές με την αδελφική αγάπη.
Να αναστηλώσουν ψυχές - ναούς Θεού ζώντος.

Πόσο πρέπει να σκέπτομαι τους Ιεραποστόλους.
Τις δυσκολίες τους.
Τις ταλαιπωρίες τους.
Τους κινδύνους τους.
Και πόσο να τους εκτιμώ και να προσεύχομαι γι΄ αυτούς.

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με...